o. Michał Onik (1954-2017)

O. Michał Onik urodził się 17 września 1954 r. w Tarnowie w domu rodziców Jana Onika i Jadwigi Bernackiej. W szerszej rodzinie Państwa Oników rodziły się powołania do kapłaństwa i życia zakonnego. Z rodziny pochodzili m.in. śp. o. Henryk Bernacki, redemptorysta oraz siostry józefitki: śp. s. Romualda Bernacka CSSJ oraz s. Ancella Jabłońska.

Po ukończeniu 7 lat życia uczęszczał do szkoły podstawowej w Tarnowie, a następnie do Liceum Ogólnokształcącego w Tarnowie, gdzie zdał egzamin dojrzałości w 1973 r.

Następnie złożył dokumenty do Wyższego Seminarium Duchownym w Tarnowie. Po miesiącu pobytu został powołany do służby wojskowej w jednostce specjalnej w Brzegu, którą ukończył 9 września 1975 r. W czasie pobytu w wojsku postanowił wstąpić do Zgromadzenia Redemptorystów.

Pierwsze śluby zakonne złożył 21 września 1976 r., wieczyste 15 sierpnia 1981 r., a święcenia kapłańskie przyjął w Tuchowie 13 czerwca 1982 r. Po święceniach kapłańskich pracował w Elblągu jako duszpasterz (1982-1983). W latach 1983-1984 odbył roczne przygotowanie misyjno-rekolekcyjne w ramach tirocinium pastoralnego. Następnie był kapelanem szpitala w Zamościu (1984-1990) oraz posługiwał w duszpasterstwie w Gliwicach (1990-2002). Od 2002 roku pomagał w duszpasterstwie parafialnym w Toruniu.

W 1988 roku ukończył roczne Podyplomowe Studium Poradnictwa Psychologicznego i Psychoterapii dla Duchowieństwa na KUL-u w Lublinie. 18 października 2011 roku został odznaczony medalem bł. ks. Jerzego Popiełuszki nadanym przez biskupa polowego Wojska Polskiego ks. bp. Józefa Guzdka. 11 lutego 2017 r. otrzymał nominację na pierwszy stopień oficerski, podporucznika rezerwy.

Różnego rodzaju choroby towarzyszyły mu właściwie przez całe życie. Na ile siły mu pozwalały, włączał się w pomoc duszpasterską. W połowie listopada 2017 roku niespodziewanie przeszedł udar mózgu. Błyskawiczna reakcja pozwoliła na niemal natychmiastową hospitalizację i pomoc medyczną. Niestety, wkrótce pojawiły się problemy z pracą serca, wskutek czego jego pobyt w szpitalu się przedłużał. Kiedy wyniki badań zaczęły wskazywać na możliwość rozpoczęcia poudarowej rehabilitacji, niespodziewanie zmarł podczas snu w poranek 29 listopada 2017 roku. Miał 63 lata, jako redemptorysta przeżył 41 lat, a w kapłaństwie 35. Został pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Wybickiego w Toruniu dnia 2 grudnia 2017 roku.

Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie.